Najczęściej zadawane pytania

Efekt wybielania utrzymuje się od około roku do kilku lat – wszystko zależy od stopnia higieny jamy ustnej, diety i uwarunkowań osobniczych.

Po zabiegu wybielania obowiązuje tzw. 48 – godzinna biała dieta, w tym czasie należy wystrzegać się kawy, herbaty, papierosów, ciemnych soków i innych „kolorowych” napojów i pokarmów. Należy używać past utrzymujących efekt wybielenia i znoszących nadwrażliwość (do kupienia w naszej poradni)

Przeciwwskazaniem do wybielania zębów jest ciąża, okres karmienia, palenie papierosów, nieleczone ubytki próchnicowe, nieszczelne wypełnienia.

W ciągu roku należy odwiedzać lekarza stomatologa co najmniej dwa razy. Podczas bezpłatnej wizyty kontrolnej, lekarz bada stan zębów i dziąseł, zalecając odpowiednie dalsze kroki.

Leczenie nie musi boleć. W dniu dzisiejszym leczenie zębów może odbyć się całkowicie bezboleśnie. Znieczulenia miejscowe, których używamy, są skuteczne i bezpieczne. Żaden pacjent nie musi cierpieć podczas wizyty u stomatologa. Nasze motto: „Pamiętaj! U nas nie boli” nie jest zwykłym sloganem.

Próchnica zębów to choroba wywoływana przez bakterie. Bakterie te wytwarzają kwasy w wyniku metabolizowania cukrów (kontaktu z nimi). Kwasy osłabiają szkliwo, co w konsekwencji może wywoływać ubytki w tkance zębów. Aby zapobiec tworzeniu próchnicy należy przede wszystkim regularnie i dokładnie szczotkować zęby, najlepiej używając pasty zawierającej fluor. Wskazane jest również używanie nitki dentystycznej po każdym posiłku.

Wybór odpowiedniej szczoteczki odgrywa dużą rolę w pielęgnacji jamy ustnej. Ze względu na ogromną różnorodność szczoteczek dostępnych na rynku, pacjenci mogą mieć trudności z dokonaniem wyboru. Najważniejsze jest by szczoteczka była dobrana indywidualnie do potrzeb pacjenta rozmiarem i twardością włosia. Szczoteczka nie powinna być za duża i posiadać cienką i długą szyjkę zapewniającą dostęp do zębów trzonowych. Zazwyczaj polecane są szczoteczki średnie, wielopęczkowe, wykonane z włosia syntetycznego o łagodnie szlifowanych i zaokrąglonych końcach, w przypadku chorób przyzębia najlepiej używać miękkich szczoteczek z giętka szyjką, która redukuje nacisk na dziąsła. Na rynku dostępne są również szczoteczki elektryczne. Są bardzo proste w użyciu, a stosowanie ich skraca czas czyszczenia zębów w porównaniu ze szczoteczkami tradycyjnymi.

Szczoteczkę do zębów należy zmienić, gdy pojawią się oznaki zużycia lub co 2 miesiące.

Cukier dostarczany z pożywieniem jest rzeczywiście niezbędny bakteriom płytki nazębnej do wytwarzania kwasów, a przez to zapoczątkowania procesu próchnicowego. Jednak całkowite wyeliminowanie cukrów z diety jest nie możliwe do osiągnięcia. Warto więc zapamiętać, że dużo większe znaczenie od ilości spożywanych słodyczy ma ich konsystencja i częstość ich przyjmowania. Nie trzeba więc całkowicie pozbawiać się przyjemności spożywania słodyczy, ważne by przestrzegać pory posiłków i ograniczyć pojadanie, a po spożyciu słodyczy dokładnie umyć zęby.

Wybór pasty do zębów nie ma aż takiego znaczenia jak dobór szczoteczki, jednak stosowanie odpowiedniej pasty może poprawić skuteczność szczotkowania. Większość past dostępnych na rynku spełnia podstawowe wymagania i zawiera sprawdzone substancje kliniczne: środki ścierne (pomagające w usuwaniu płytki nazębnej i osadu), środki pieniące, związki fluoru (fluorek sodu, fluorek wapnia, aminofluorki). W konkretnych przypadkach można dobrać pastę zawierającą odpowiednie substancje dodatkowe: pasty profilaktyczne – zawierają fluor, pasty ziołowe – zawierają wyciągi z ziół, działają kojąco na dziąsła, pasty wybielające – usuwają przebarwienia pochodzenia spożywczego (z herbaty, kawy, dymu papierosowego), pasty o działaniu kompleksowym – łączą wspomniane wyżej właściwości.

W ostatnich latach gumę do żucia nie zawierającą cukru uznano za środek higieniczny. Badania przeprowadzone wśród dzieci fińskich wykazały, że stosowanie gumy do żucia zawierającej zastępnik cukru – ksylitol, pomiędzy posiłkami może spowodować nawet 80% redukcję próchnicy. Stwierdzono, iż żucie gumy pobudza wydzielanie śliny, co wpływa korzystnie na szkliwo zębów, a zawarty w gumie ksylitom hamuje rozwój bakterii płytki nazębnej. Gumę do żucia zawierającą ksylitol lub sorbitol warto więc stosować po posiłkach, w sytuacji gdy nie ma możliwości wyszczotkowania zębów. Żucie gumy nie może jednak zastąpić szczotkowania zębów rano i wieczorem. Ponadto, żucie gumy nie powinno trwać dłużej niż 5-10 minut, aby nie przekształciło się w niekorzystny dla stawów skroniowo-żuchwowych nawyk.

Pierwszy kontakt ze stomatologiem jest dla dziecka dużym przeżyciem, które kształtuje późniejsze nastawienie do wizyt w gabinecie dentystycznym. Istnieją dwie główne przyczyny strachu dziecka przed dentystą: pierwsza to własne bolesne doświadczenia z poprzednich wizyt, druga to obraz przekazany przez rodziców, utrwalający w dziecku przekonanie, że leczenie u stomatologa wiąże się z bólem. Istotną rolę spełniają tu wizyty adaptacyjne i edukacja rodziców, którzy przed pierwszą wizytą powinni przeprowadzić z dzieckiem rozmowę wyjaśniającą cel i przebieg wizyty u stomatologa.

Zęby mleczne, podobnie jak stałe, mogą być zaatakowane przez próchnicę, która nieleczona prowadzi do bolesnych stanów zapalnych miazgi, a w konsekwencji do przedwczesnej utraty zębów. Prowadzi to do zahamowania wzrostu kości i zaburzeń zgryzowych (stłoczenia, nieprawidłowe ustawienie zębów, zatrzymanie zęba stałego w kości). Ropne stany zapalne zębów są źródłem infekcji dla całego organizmu młodego pacjenta i mogą prowadzić do zapaleń nerek, serca i stawów. Mogą również powodować uszkodzenie zawiązków zębów stałych, które znajdują się w bliskim sąsiedztwie korzeni zębów mlecznych.

Pierwsze zęby mleczne wyrzynają się ok. 6. miesięca życia dziecka (norma – 5-10 miesiąc u dzieci donoszonych i 6-11 miesiąc u wcześniaków) i są to najczęściej dolne siekacze przyśrodkowe („jedynki” mleczne). Zdarza się jednak, że pierwsze pojawią się górne siekacze przyśrodkowe.
Pierwsze zęby stałe wyrzynają się ok. 6. roku życia i są to pierwsze zęby trzonowe (za drugimi trzonowcami mlecznymi). Coraz częściej jednak zdarza się, że pierwsze wyrzynają się siekacze przyśrodkowe w żuchwie („jedynki” stałe).

Kiedy pojawią się pierwsze ząbki, rodzice powinni przyprowadzić dziecko do stomatologa (6-12 miesiąc życia). Lekarz oceni czy proces ząbkowania i rozwój twarzocaszki przebiegają w sposób prawidłowy oraz wyznaczy termin kolejnej wizyty kontrolnej.

Własne zdrowe zęby do najpóźniejszych lat życia to marzenie wielu ludzi. Z reguły niezwykle trudno jest utrzymać uzębienie w idealnym stanie.. W każdym przypadku warto jednak walczyć o każdy pojedynczy ząb, nawet jeżeli jest przyczyną dolegliwości bólowych. W takiej sytuacji ostatnią i nierzadko jedyną szansą na uratowanie zęba jest leczenie endodontyczne, które dzięki ogromnemu postępowi pozwala niejednokrotnie uratować wiele z tych zębów, które dotychczas musiałyby być usunięte.

Jedynym bolesnym zabiegiem podczas leczenia kanałowego może być usunięcie miazgi zęba. Jednak w celu zapewnienia pacjentowi maksymalnego komfortu leczenia -bezbolesnego i skutecznego zabiegu, przeprowadzany jest on w znieczuleniu miejscowym lub po uprzednim zastosowaniu środka dewitalizującego (umartwiającego) miazgę zęba. Pozostałe etapy leczenia przeprowadzane są z zachowaniem delikatności i precyzji, by ograniczyć nieprzyjemne doznania pacjenta.

Oto kilka praktycznych porad jak dbać o zęby.

1. Ile razy dziennie szczotkować?

Niezbędne minimum to szczotkowanie 2 razy dziennie- rano i wieczorem po ostatnim posiłku.

2. Jaka szczoteczka?

Szczoteczka powinna mieć następujące cechy:
– Krótką główkę (część pracującą ok.2,5~ 3cm)
– Włosie z włókna syntetycznego z zaokrąglonymi końcami.

Prawidłowo używana szczoteczka zużywa się po około 2- 3 miesiącach.
Niedopuszczalne jest używanie zniszczonej szczoteczki, która ma włosie ułożone nie równolegle do siebie (rozkładające się na boki).
Po użyciu szczoteczkę należy dokładnie wypłukać i postawić w kubku włosiem do góry, do wyschnięcia.
Godne polecenia są również szczoteczki elektryczne. Ułatwiają dokładne oczyszczanie wszystkich powierzchni, są łatwe w użyciu, atrakcyjne szczególnie dla dzieci, niezastąpione u osób z zaburzeniami ruchowymi kończyn górnych.

3. Jaka twardość szczoteczki?

Najlepsza jest średnio twarda, lub ewentualnie miękka dla osób z chorobami przyzębia. Twarde szczotki nie są polecane.

4. Ile powinno trwać jednorazowo szczotkowanie?

Szczotkowanie przy użyciu pasty powinno trwać ok. 3 minut.

5.W jaki sposób szczotkować?

Ważne jest by podejść do tego metodycznie np.: szczotkować zgodnie z ruchem wskazówek zegara, zaczynając od prawej górnej ćwiartki, pamiętając o tym, że zęby mają 5 (zęby boczne) lub 4 (zęby przednie) powierzchnie.
Jedną z najbardziej rozpowszechnionych metod szczotkowania jest metoda ruchów okrężnych wg. Fonesa. Przy otwartych ustach ustawia się szczoteczkę pod kątem 90^o do powierzchni bocznych zębów i wykonuje się drobne ruchy okrężne. Te same ruchy wykonujemy czyszcząc powierzchnie językowe. Na koniec czyścimy powierzchnie żujące.
Inną metodą godną polecenia jest metoda ruchów obrotowych zwana również metodą roll. Włosie szczotki ustawiamy pod kątem 45o do powierzchni bocznych i dziąsła. Następnie wykonujemy ruchy wymiatające obracając szczoteczkę w szczęce ku dołowi, w żuchwie ku górze.
Dla dorosłych, skutecznym sposobem oczyszczenia zębów i dającym najlepsze wyniki, jest połączenie dwóch metod opisanych powyżej.
Warto wspomnieć także o metodzie Bassa polecaną zarówno dla dzieci jak i dorosłych. Zaletą jej jest nie tylko usuwanie płytki z powierzchni zębów, lecz także ze szczeliny dziąsłowej. Miękką szczoteczkę ustawiamy pod kątem 45^o do długiej osi zęba w kierunku jego szyjki i wykonujemy drobne ruchy drgające oczyszczając w ten sposób szczelinę dziąsłową.

Są to podstawowe wiadomości dotyczące szczotkowania zębów i niezbędne minimum higieny jamy ustnej. Bardziej zaawansowane zabiegi dotyczą oczyszczania przestrzeni międzyzębowych i wymagają dodatkowych środków typu: nici dentystyczne, wykałaczki, specjalne szczoteczki, czy też zastosowanie pomocniczych środków chemicznych i medycznych, odpowiednich past i płukanek.